".."

İmla kurallarını öğrenmeye başladığım yıllardan beri noktalama işaretleri ile aramı iyi tutmaya çalıştım. Özen gösterdim virgülü doğru yere koymaya. Ünlem önemliydi benim için. Açıklamalarımdaysa  bariz iki nokta üst üste biniveriyordu. Çok soru sormazdım ama soru işareti ile biten cümlelerimi cevaplamak zor gelirdi insanlara. Ve bir de noktalı virgülün tipine hastaydım ben, var mı bunun ötesi?

Bir tek noktayı her zaman doğru şekilde koyamıyordum cümlelerinmin sonuna. Esasında bazı cümlelere nokta koymak zor geliyordu. Üç nokta ile sonlandırılabilecek cümleler de değildi onlar benim için, bende iki noktayı  yan yana koymayı seçtim.

Hayatta da böyleydi hep, tamamen sonlandıramıyor ya da uzatacak gücü bulamıyordum yaşadıklarımda. Ve sanki herşey sürüncemede kalıyordu.