Onun için delirmekten kendimi alamıyorum. Bu saplantıdan kurtulamıyorum. Kendimi tamamen berbat hissediyorum şuan. Tüm yaşadıklarımıza, tüm dostluğumuza rağmen her yönü ile beni takatsiz bırakabiliyor. Gecenin bir vakti ziyaretime gelip dizlerimde uzanıp, hiçbir şey hissetmeden gidebiliyor. Oysa ben onu düşünmeden bir saniye bile geçiremeyeceğim yine. Rüyalarımda bile o olacak. Yanımda geçirdiği her saniyede kendimi nasıl tuttuğumu, ona sarılmamak, omzunda ağlamamak, onu çok sevdiğimi söylememek için neler düşündüğümü tahmin edemez kimse. İnsanın içindeki ateşin bu kadar güçsüz bırakabileceğini tahmin edemezdim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
offff be ne bizim bu çektiğimiz he. bilmem acaba Allahın sevgili kulu muyuz? hani belanın en şiddetlisine önce peygamberler sonra alimler demişler ya bizim bu çektiğimiz hiç de azımsanacak şey değil.:((
YanıtlaSilgün geçtikçe azalır diye umduğum duygular an be an artıyor. sanki kalbimi biri mengeneye koymuş gibi hissediyorum. bir taraftan insanlar neler çekiyor senin dert sandığın şeye bak diyorum diğer yandan da o acının altından kalkamıyorum işte. beceremiyorum. iradesiz olduğumu bilirdim de bu kadar olacağını düşünmezdim. her derdin devası var derler, benim derdim gerçekten karmaşık geliyor bana bilmem neden.
YanıtlaSilaynı duygulara iştirak ediyoruz sena.bazen ölüm diyorum çal kapımı, ama sonra o da yemiyor.
YanıtlaSildenedim de vakti zamanında ondan da korkuyorum. ne ölmeye dermanım var ne de ölmemeye fermanım işte aynen öle iki arada bi derede hali...:(
dünyadaki insanları açlıkla selle bilmem neyle uğraşırken görünce senin bu küçücük derdin diyorum ama kalbime gene de söz dinletemiyorum
benim bu duyguyla ölmeye hiç cesaretim yok, hemde hiç. ölmek için bile bundan kurtulmayı umuyorum. zaten öyle ölüm düşünecek biri olmadım Allaha şükür şimdiye kadar. hep geçecek dedim ve yine denemeye devam edeceğim. onunla ilişkimi sınırlandırmaya çalışacağım çok mümkün olmasa da. gerçi bakma bu gece sabaha kadar zilyon tane karar alıp sabaha hiçbirini beceremeyecek hale geleceğim iradesizliğimden ama umut. ne demişler "umut fakirin ekmeği". bizim için en makul seçenek hayata sarılmak. işine, arkadaşlarına, ailene..
YanıtlaSilBu duyguyu çok iyi bilirim. Bir yanın sürekli olarak ondan uzak durmalısın der. Diğer yanın hep yanında olmak ister. Sürekli bir gelgit içinde yaşarsın. Gibi Gibi...
YanıtlaSilÖyle bir hayat yaşıyorum ki ondan uzak durmak için tüm hayatımı değiştirmem gerek. Evimiz aynı binada, işim onunla ilgil, çevremiz tamamen aynı. Zaten sokakta biri ile karşılaşsam hal hatır faslından sonra direk aslıyı soruyor. Aynı şekilde ona da beni soruyorlar.
YanıtlaSilYa bu şehri terketmeliyim, yada bu acıyı çekmeliyim. Bu şehri terketsem de (edemem ama) bu acıdan kurtulabileceğimden emin değilim. O yüzden bu gel gitlerle psikolojimi tamamen bozup, ruh hastası olana kadar bekleyeceğim.