Hayat üzerine ciddi konuşmalar yapmak içimden gelmiyor, zaten bütün günüm insanlarla pazarlık yapmakla geçiyor. Para zaten standart bir pazarlık sebebi iken artık sevginin de pazarlığını yapar olduk. Beni ne kadar seviyor, diye düşünüyoruz en başta Ne kadarına cesaret edebilir, bana hayatının yüzde kaçını verebilir? O beni 10 birim seviyorsa ben onu 9 birim sevmeliyim en fazla değil mi? Fazlası yazık olur, sonra üzülürüz filan..
Oysa sevgi limitsiz değil miydi? Limitsiz olduğu için kıymetli değil miydi? Gerçek sevgi az bulunurdu, ama gerçekten! gerçekti..
Kalbimdekileri anlattığımdan beri bazı arkadaşlar sevgimi sorguluyorlar. Tensel arzularımın kurbanı olduğumdan sevdiğimi zannettiğimi söylemiş kimileri. Bazılarıysa yeni arayışlar tavsiye etmişler. Bir çeşit seks önerisinde bulunmuşlar. Onu, onunla yaşadığım cinsellik sebebiyle sevdiğimi düşündürtmüş onlara yazdıklarım.
Sanırım cinsellik üzerine aşklarını oturtan arkadaşların böyle yorumlar yapması normal, ama benim için bu kesinlikle çok boş bir söylem. Çünkü ben onu seviyorum, benimle yatsa da, yatmasa da.. Beni öpsede, öpmesede, sevgisini arkadaşlık olarak adlandırsa da, sevgilim olsa da.. Onu "o" olduğu için seviyorum. Tabiki onun teninde var olmayı da çok isterdim, eğer o da isteseydi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder