Çatlaklar

 Benim için sevdiğim insanlardan kıymetli hiçbirşey yoktur. Para, pul, mal, mülk bunlar sadece araçtır. Sevdiğim insanlarla herşeyimi paylaşabilirim. 

Örneğin Aslı ile. Onunla tanıştığımdan beri benden istediği hiçbirşey için ikinci bir kez düşünmedim bile. En çok kıymet verdiğim arabamı dahi paylaşmaktan çekinmedim. Dört kez araba değiştirdim ve o her arabamı ufakta olsa çarpmayı veya çizdirmeyi becerdi ama ben tek bir kez lafını etmedim. (Başkası yapsa gırtlağına asılırdım herhalde) Onun da arabası olduğu dönemler olmasına rağmen her seferinde benim arabamla gezdik nedense ama bir kere bile benzine ortak olalım dediğini bile duymadım. Ödetecek olduğumdan değil ama nezaketen bile söylemesi gerekirdi herhalde diye düşünürüm.

Bunu sadece Aslıyla yaşamıyorum, neredeyse çevremdeki insanların çoğu beleşçi ama dün Aslı'dan birşey istedim. Çok önemli değildi, yıllardır dolabında duran bir kere bile kutusundan çıktığını görmediğim alarmlı bir saat idi istediğim. Hani şu amerikan filmlerinde sabah saatler radyo ile uyandırır ya insanı, işte o tarz bir alet. 2 telefonuma kurduğum 6 adet alarm beni uyandırmaya yetmediği, biraz da özentiliğimden kaynaklanan bir talepti. Belki bangır bangır çalan güzel bir müzik eşliğinde uyanmam daha kolay olur diye düşünmüştüm.

Aslıdan rica ettim, hani senin böyle bir saatin vardıya dedim, önce anlamadı bile neden bahsettiğimi, sonra durakladı ben onu kullanıyorum dedi. Oppss.. Daha dün gece evindeydim, her odana girdim bre vatandaş dolabın içinde süs olarak mı kullanıyorsun diyemedim tabi. Tamam dedim, sustum. İçimden savurduğum küfürleri tahmin edebilirsiniz. Bugün sinirimden gidip en alasından alırım, almak problem değil de bu kadar yüzsüzlük, bu kadar sinir bozuculuk nasıl olabiliyor bilmiyorum.



İçimdeki sevgi an be an gayyalara doğru yol alıyor böyle sebeplerden. Birşey istemedikçe, beklemedikçe sorun yok, ama bir talebim olduğunda hiç gerçekleştiğini hatırlamıyorum. 

Kalbim aslının sevgisi ile doluydu ama zamanla oluşan çatlaklardan sızıntı yapıyor artık, yavaş yavaş boşaldığını hissediyorum içindekilerin..

2 yorum:

  1. böyle böyle sertleşiyor kabuğumuz sena:(
    farklı değil yaşadıklarım

    YanıtlaSil
  2. kabuğumuzun sertleşmesi iyi birşey mi ki karamel? oysa bu darbeleri yemeden önce daha saf değil miydi sevgimiz/insanlara bakışımız.. oysa artık kimden ne zaman kazık yiyeceğiz diye bekliyoruz. çok vermiyoruz ki çok kırılmayalım vs vs.
    masumiyetimizi yitiriyoruz.

    YanıtlaSil